Krijime Letrare

Hapa i teme te re meqe sdija ku ta postoja, njs kte e kam shkrujt para nje vitie gjys dhe ka qen nje shperthim i momentit



Dergjem. Ja tek me ke…kaq prane…si kurre ndonjehere, e zhveshur nga falsi dhe e veshur me kete mantelin e zymte te dhimbjes qe me shkon aq shume, mantelin qe ti e qepe enkas per mua, te kujtohet?. Ja ku me ke, ne vorbullen e veshtiresive, kurorezuar me harresen vezulluese…oh…por jo…ti sme sheh dot…ti me ke kaq larg…ti…gjithkush…dhe une dergjem brenda fasadave te shpirtit tim, gjunjezuar para heshtjes se dashurise, para veshtrimesh te verbra te botes perreth , para ulerisem se shurdhet te vetmise. Dergjem…tinuk je…askush nuk eshte…por vetem nuk jam. Dic po me perkedhel…ah zjarri…gjuhet e flakes lepihen embelsisht pas qenies sime…e shikon nuk jam vetem…ato me duan…flaket e brishta duan te ngrohim ekzistencen time…por me kot…e pamundur…veshtire te shkrihet ky shpirt I acarte, I mpiksur prej harreses, kohes; I ngjyer ne zhgenjime, mashtrime, genjeshtra e te verteta te heshtura te jetes…jeta…oh per ate qiell sa me rendojne shuplakat e saj. Dergjem…nen peshen e ligsht te shpirtit tim te thare, te flakur ne shkretetiren(humneren) e harreses. Duar…po dy duar te ndyra, te vyshkura e te fuqishme…I ndjej tek po shqyejne…po rremojne koshin e memories sime te lajthitur…dic kerkojne me ngulm…jo mos…ja tek po nxjerrin prej andej miliara apokalipse mendimesh…miliarda therrmija ndjenjash…kujtime qe rrasen, shtyhen tej, zihen; ne cdo kujtim qe zhvarroset, perpelitet cdo vene e imja, ulerasin te githa indet e trupit tim…por me kenaq kjo…po me vjedhin kujtimet…kujtimet qe per aq shume kohe jane perplasur ne bregun e zemres sime dhe kane therrmuar egersisht cdo shkemb te saj. Kujtime, kujtime, kujtime pa fund…tani po cuditem me thellesine e mendjes sime…si nuk ka plasur prej tyre…kuptoj qe po zbrazem…nuk ndiej me asgje…por jam e lumtur…po po e lumtur qe se ndjej me renkimin e zinxhireve te trashe e te rende te kujtimeve…jepini, ka mbetur akoma, shkundeni cdo arkiv te skalitur ne neurone…Dhe…ne kulmin e ekstazes sime, kur po ushqeja shpirtin me helmin e kenaqesise, duart qe po shponin koken time dhe germonin ate mizorisht, u terhoqen, te lodhura…apo te sfiduara nga kujtimi I rradhes…gjaku me vlon nga ethet e kujtimit te rradhes…nje pale sy qe cajne perms rrenojave te dhomes se zemres sime…oh per ate qiell je ti…Syte e mi pikojne gjak, zemra ime pikon lot, lotet perbaltin pluhurin e harreses. Zemra ime e krisur perpelitet nga ndjenja e injektuar prej teje. Ja tek te kam ty…kujtimin tend dhe…cuditerisht ndihem e ngopur prej ketij kujtimi qe dergjej brenda meje…kujtim qe me mbush mushkerite me ajrin e lumturise. Ja ku e ndjej kujtimin tend…te ndjej ty qe vazhdon te nenshkruash fatin mbi rrenojat e damareve te mi…jo prit…ti nuk mund…une nuk mund te lejoj te me sakatosh serish shpirtin…duhet te vras…duhet te vras kujtimin tend edhe pse e di qe kjo do te thote te vras gezimin, te vras nje pjese te qenies sime, jeten e jetes sime…Jo, mos me shiko ashtu tani qe po e ndjen fundin e sketerre…mos me lyp tani ate per te cilen une tu pergjerova sa e sa here: faljen…jo…falja me shqyen shpirtin…se di pse…nuk e duroj dot torturen e faljes.

shum shum bukur,ka shuumm ndjenja aty brenda.
bravooo arl

eh ca bravo, tani kur e lexoj them...car debile :P:P

Ka kohë që s’shihemi dhe ndjej
si të harroj une dalëngadal
si vdes tek une kujtimi yt
si vdesin flokët dhe gjithçka.


Tani kërkoj poshtë e lartë
një vend ku ty të të lëshoj
nje strofë a notë, a një brilant
ku të të lë, të puth, të shkoj.


Në s’të pranoftë asnjë varr
asnjë mermer, a morg kristal
mos duhet vallë prapë të të mbart
gjysëm të vdekur, gjysëm të gjallë.


Në s’gjetsha hon ku të të hedh
do gjej një fushë a një lulnajë
ku butësisht porsi polen
gjithkund, gjithkund të të shpërndajë.


Të të mashtroj ndoshta kështu
dhe të të puth të ik pa kthim
dhe nuk do dine as ne askush
harim ish ky a s’ish harim.

SESHTE I IMI,PO I KADARES..THJESHT ME PELQ SH ...

*...BE YOURSELF...* shkruajti:

Ka kohë që s’shihemi dhe ndjej
si të harroj une dalëngadal
si vdes tek une kujtimi yt
si vdesin flokët dhe gjithçka.


Tani kërkoj poshtë e lartë
një vend ku ty të të lëshoj
nje strofë a notë, a një brilant
ku të të lë, të puth, të shkoj.

Në s’të pranoftë asnjë varr
asnjë mermer, a morg kristal
mos duhet vallë prapë të të mbart
gjysëm të vdekur, gjysëm të gjallë.


Në s’gjetsha hon ku të të hedh
do gjej një fushë a një lulnajë
ku butësisht porsi polen
gjithkund, gjithkund të të shpërndajë.


Të të mashtroj ndoshta kështu
dhe të të puth të ik pa kthim
dhe nuk do dine as ne askush
harim ish ky a s’ish harim.
SESHTE I IMI,PO I KADARES..THJESHT ME PELQ SH ...

oh esh kaq e mrekullushme, esh hyjnore..
bravo rez

ehhh mu mbushen syte me lot kur e lex sot kete para klases

Child In Time shkruajti:

*...BE YOURSELF...* shkruajti:

Ka kohë që s’shihemi dhe ndjej
si të harroj une dalëngadal
si vdes tek une kujtimi yt
si vdesin flokët dhe gjithçka.


Tani kërkoj poshtë e lartë
një vend ku ty të të lëshoj
nje strofë a notë, a një brilant
ku të të lë, të puth, të shkoj.

Në s’të pranoftë asnjë varr
asnjë mermer, a morg kristal
mos duhet vallë prapë të të mbart
gjysëm të vdekur, gjysëm të gjallë.


Në s’gjetsha hon ku të të hedh
do gjej një fushë a një lulnajë
ku butësisht porsi polen
gjithkund, gjithkund të të shpërndajë.


Të të mashtroj ndoshta kështu
dhe të të puth të ik pa kthim
dhe nuk do dine as ne askush
harim ish ky a s’ish harim.
SESHTE I IMI,PO I KADARES..THJESHT ME PELQ SH ...

oh esh kaq e mrekullushme, esh hyjnore..
bravo rez

Jo, faktikisht "bravo" i duhet then atij te vjetrit; Kadarese

Donte ta bente keng nje shoku im rrepist :D Dhe e shkrova une :D

Preke zemren time kur me sheh me ato sy
me jep mua jet kur qendron ti me muuuu
Eja nshtratin tim kur enderroj per tyyyy
Qendro ti me mua kur me merr malli per tyyy

Se vjen kjo bot me nje enderr te fuqishme
Dhe shpirtin ma copton nje dashuri mahnitse
Kaq shum sa enderroj zemra ime s`funksionon
Pres un cdo moment yllin tim te shikoj
Me tik-takun e zemres time do filloj te jetoj

E ndjej qe me do pse mua sme tregon
Ndoshta pret momentin ku njerez sdo te ket
Do te zgjasesh buzen tende do te puth me te vertete
I gjith ky do jet fundi endres time
Ku si bebja qe lind do te jete zemra ime

Ej imagjinoni para 8 vjetesh :D

Ishte njeher nje vajz qe se njihte trishtimin...urrejtjen...zhgenjimin..Njifte vec dashuri paqe e gezim.
Por u rrit..Gjithcka ndryshoi..U mbyll ne veten e asaj..Nuk ekzistonte me asgje per ate..Jeta e asaj ishte thjesht nje leter e zez kur asgje nuk dukej.
I mungonte gezimi...Nje dit e arriti kur dike njohti..qe jeten ja ndricoi...Ja beri shumengjyreshe...
Fatmiresisht vajza u gezua...Por gezimin? Prap se kuptonte kjo fjal...Donte te kapte ylberin qe te merrte me shum ngjyra...Por ce do...nuk e arrinte.
I duhej te hidhej shum lart...Por ishte e shkurter...Nuk arrinte as te gjysma..Ylberi ikte edhe me lart..Lumturia e saj e paket iku fare..
Per te nuk vlente me asgje pervec muzika...Urrente diellin...Ngrohtesin...
Dashuronte gjakun..ftohtesin...
Por nje dit...duke ndenjur e trishtuar...pas disa muajsh gezimi iu rikthye...Deshira e saj u plotesua...Ai person iu kthye..
Por...lumturia prap nuk ishte e plohte...Kerkonte me shum po kishte frik pasi do ta largonte.
U mundonte por u lodhte....Jeta e saj ishte thjesht dicka qe njerzit e perdornin si kazan plehrash
Nje dit te lumtur me ate person kazani u mbush plot...Dashuria iku perseri...Urrejtja filloi...
Gjithcka per te mori fund...Nuk ja vlente asgje..ASGJE...Provoi vretvrasjen...Por e ndaloi...PSE valle?
Kuptoi qe jeta nuk esht vec dashuri dhe gezim...Ka veshtiresi...Akoma keto veshtiresi vajza po i kalon po e di qe nje dit do tja arrij...
Do jet ajo vajz qe ishte 10 vjet me par...duke buzeqeshur dhe duke pasur pavaresin dhe gezimine plot te saj...
Do ti duhet te kapercej shum male...Po nje dit do ta arrij ylberin...Do ta arrij...dhe jeta do jet vec nje GEZIM

Edhe kur kujtesa

Edhe kur kujtesa ime e lodhur
Ashtu si ato tramvajet e pasmesnates
Vetem ne stacionet kryesore do te ndaloje,
Une ty s'do te harroj.

Do te kujtoj
Mbremjen e heshtur, te pafund te syve te tu,
Denesen e mbytur, rrezuar mbi supin tim
Si nje debore e pashkundshme.

Ndarja erdhi
Po iki larg teje...
Asgje e jashtezakonshme,
Vec ndonje nate
Gishtat e dikujt do te mpleksen ne floket e tu
Me te largetit gishtat e mi, me kilometra te gjate...

Mall

Ca pika shiu rane mbi qelq.
Per ty une befas ndjeva mall.
Jetojme te dy ne nje qytet,
Dhe rralle shihemi sa rralle.

Edhe m'u duk pak e cuditshme
Si erdh kjo vjeshte, ky mengjes.
Me qiejt e ngrysur pa lejleke
Dhe shirat pa ylber ne mes.

Dhe thenia e vjeter e Heraklitit
Sec m'u kujtua sot per dreq:
"Te zgjuarit jane bashke ne bote,
Kurse te fjeturit jane vec".

Ne c'enderr kemi rene kaq keq,
Qe dot s'po zgjohemi valle?...
Ca pika shiu rane mbi qelq
Dhe une per ty sec ndjeva mall.

e pelq kaq sh kadaren

(KRIJIM I MOMENTIT NE OREN 2 E 34 TE NATES PARA CA DITESH....
E KAM MESUAR PERMENDESH AQ HERE E KAM LEXUAR..)

Ti heshte.....
ne fraksion te sekondes ti heshte....e kapa me shpejtesine e zerit tend ate heshtje....ehh cfare ishte drita uji zjarri jeta para asaj heshtje??
ASGJE
ti prap heshte!!!!!
me ulerimen e nje te vdekuri ne momentet e fundit te jetes i degjoja ato qe donte tme thoshte ajo heshtje....i degjoja...i degjoja..a..a...
ti me flisje...po po..
me flisje me flake,me zjarr,me terbim..
me sulje plumba,me hidhje thika,me plagosje me grushta me britma therese...
por prape heshte...
tu luta te flisje tme shaje tme injoroje tme vrisje tme harroje tme merrje cdo gje qe kisha..
por ti prap HESHTE....HESHTE E DASHUR HESHTE....
heshte sepse doje me shume nga une
heshte sepse zemra se nxirrte dot ate qe kishte brenda..heshte sepse doje tme vrisje mua...
i vure flaken dashurise
i vure zjarrin ndjenjes
i vure piken fjalise
i vure vulen letres
asaj letre qe aq bukur nisem ta shkruanim te dy...te dy bashke...
por ti prap heshte....
VETEM HESHTE......

IM HAPPY NOW ...THJESHT DOJA TA SHKRUAJA KTU..... :D

hot spicy shkruajti:

(KRIJIM I MOMENTIT NE OREN 2 E 34 TE NATES PARA CA DITESH....
E KAM MESUAR PERMENDESH AQ HERE E KAM LEXUAR..)

Ti heshte.....
ne fraksion te sekondes ti heshte....e kapa me shpejtesine e zerit tend ate heshtje....ehh cfare ishte drita uji zjarri jeta para asaj heshtje??
ASGJE
ti prap heshte!!!!!
me ulerimen e nje te vdekuri ne momentet e fundit te jetes i degjoja ato qe donte tme thoshte ajo heshtje....i degjoja...i degjoja..a..a...
ti me flisje...po po..
me flisje me flake,me zjarr,me terbim..
me sulje plumba,me hidhje thika,me plagosje me grushta me britma therese...
por prape heshte...
tu luta te flisje tme shaje tme injoroje tme vrisje tme harroje tme merrje cdo gje qe kisha..
por ti prap HESHTE....HESHTE E DASHUR HESHTE....
heshte sepse doje me shume nga une
heshte sepse zemra se nxirrte dot ate qe kishte brenda..heshte sepse doje tme vrisje mua...
i vure flaken dashurise
i vure zjarrin ndjenjes
i vure piken fjalise
i vure vulen letres
asaj letre qe aq bukur nisem ta shkruanim te dy...te dy bashke...
por ti prap heshte....
VETEM HESHTE......

wwwoooowww mel shum e bukur

me zgjat doren
un te ta kap
ftoht,dhe frik ndjej kam sh frik
po mendoj,,,
tymi efektin se ka po njesoj
zemer ku je tani
per ty kam nevoje
nxito shum mos me ler ketu
eja zemer
nxito
njehere me duket sikur
zemra me rreh fort
e njehere ndalon
kur do mbaroj ky makth
the end ku je???
e shoh qe po kendon
po kenga pse smbaron???
kjo esht poema ime zemer
te thash do ta shkruj ty
nuk me pelqen dhe aq po...
te tpelqej ty...
ky esht fundi mike...
miku im me i mire
ky esht fundi miku im i vetem...
hajde dhe ti...te pres ke stacioni "FUNDI"

mos te guxoj njeri ta shaje eee....joke....

me zgjat doren
un te ta kap
ftoht,dhe frik ndjej kam sh frik
po mendoj,,,
tymi efektin se ka po njesoj
zemer ku je tani
per ty kam nevoje
nxito shum mos me ler ketu
eja zemer
nxito
njehere me duket sikur
zemra me rreh fort
e njehere ndalon
kur do mbaroj ky makth
the end ku je???
e shoh qe po kendon
po kenga pse smbaron???
kjo esht poema ime zemer
te thash do ta shkruj ty
nuk me pelqen dhe aq po...
(shpresoj) te tpelqej ty...
ky esht fundi mike...
miku im me i mire
ky esht fundi miku im i vetem...
hajde dhe ti...te pres ke stacioni "FUNDI"

me falni po kisha harru me shkrujt i fjale...

mua me pelqen per vete, shum

e di mendimin tat...lol

Vizitor shkruajti:

me zgjat doren
un te ta kap
ftoht,dhe frik ndjej kam sh frik
po mendoj,,,
tymi efektin se ka po njesoj
zemer ku je tani
per ty kam nevoje
nxito shum mos me ler ketu
eja zemer
nxito
njehere me duket sikur
zemra me rreh fort
e njehere ndalon
kur do mbaroj ky makth
the end ku je???
e shoh qe po kendon
po kenga pse smbaron???
kjo esht poema ime zemer
te thash do ta shkruj ty
nuk me pelqen dhe aq po...
te tpelqej ty...
ky esht fundi mike...
miku im me i mire
ky esht fundi miku im i vetem...
hajde dhe ti...te pres ke stacioni "FUNDI"

mos te guxoj njeri ta shaje eee....joke....

uau

NE RRUGEN E DASHUR TE QYTETIT TIM.....
Ne qytetin tim u riktheva serisht e terhequr nga nostalgjia.U riktheva edhe njehere si vite me pare ne rrugen e dashur te qytetit tim,ne rrugen e mendimeve te mia.Nje ere e lehte e shkundte pluhurin e harreses.Aty rastesisht takoheshim ne te dy.Aty ku rruget kryqezoheshin dilnim para njeri-tjetri pa faj,shkembeheshin pa fjale dhe me pas secili ndiqte rrugen e tij.Buzeqeshnim permes syve te miresise,por asnjehere se thyem akullin.Ndonese NUK TE NJIHJA ne emer ,te kisha pagezuar miku im i heshtur...
Une ndoqa rrugen e jetes time,u largova nga qyteti dhe ty ste pashe me...
Nuk e di se cngjau me ty,me mua,me ne...
Rruga nuk kishte ndryshuar.Kalldremii shtruar dhe pema shumevjecare qendronin ende aty,sikur tik-taku i ores pergjate ketyre viteve te kishte qendruar ne vend.A thua ngaqe priste te shihte udhetaret e saj te preferuar:mua dhe ty?????Ajo peme e lashte ruante dhe histori te tjera,dashuri te tjera.Ngrita koken lart ne heshtje.Papritur pashe dike nga larg qe vinte drejt rruges,po me ate ecje dhe ate siguri.Pas kaq shume vitesh rruget tone u kryqeuan serisht..Ende i ruaja misteret e tua,syte e tu enigmatike...Si dy miq te vjeter me mallin e takimit u pershendetem dhe.....
SECILI NE RRUGEN E TIJ.....

E kam bere vete


Naten e erret rri dhe veshtroj
E vizionin tend ne boshllek vizatoj
Ne dhome me mua nuk ka asnji
Jam vetem une dhe kjo gjysempoezi
Tani mendimet e mia hidhen shume lart
Aty ku ka endrra, romanticitet dhe art
Ca perqafime e perkedhelje po mendoj
Dhe vizionin tend vazhdoj ta vizatoj
Kush nuk fle endrrat i jeton
Sidomos sot kur kam imazhin qe me frymezon
Do ta mbush me gjithcka ate imazh
Dhe kte nate do ta kaloj me me te bukrin peisazh
Me buzeqeshje e shikime imazhin do ta mbuloj
Sepse ne erresire e shikoj sic e deshiroj
Ne erresire kufirin nuk e shef dot
Imagjinaten e con aty ku zemra te ndjehet plot
E prap imazhin perbindshem fokusoj
Tani ai nuk eshte me njesoj
Me afrohet e me afrohet me prane
Dhe une jam i pafuqishem ne kete erresire te paane
Ne fund kundra vetes nuk dal
E me imazhin gjendem perball
Mjaftojne dy sekonda qe une te mos rezistoj
Imazhin furishem brenda vetes e strehoj

e papame soldier...........bravoo.... :D :D :D lum si ky imazhi thuaj :D

i gj vogel wheuehiejieweejee Im shy Im shy..


-Dua te largohem
e zhveshur,
Te vrapoj,
Mos te me arrije era e rrobave qe digjen..
Ta shtroj shpirtin ..
me fishekzjarre,
Qe kur te plase prej trishtimit,
Te nxjerre ngjyra verbuese,
mos ta kuptoj sa shume dhemb..-