honore de balzak

shkruani cfare dini per autorin me te madh realist...balzakun :D

Honoré de Balzac lindi në Turs më 20 maj të 1799. Ne moshen 8 vjeçare mamaja e tij e dërgoi te studidonte ne oratorin e Vendôme, ku për 6 vjet studioi shume lende, por gjithashtu duke nxjerre ne pah talentin e tij ne letersi. Studioi ne kolegjin Tours e me pas Paris, ku u trasferua se bashku me familien. U regjistrua ne fakultetin e jurisprudences, dhe ne te njejten kohe punonte ne nje zyre noterie. Ne moshen 20 vjecare zbuloi dhuntine e tij për te shkruajtur.

Ne nje dhome te vogel ne lagjen Bastija, i vetem ose ne bashkepunim me Auguste Le Poitevin, nje botues kommercial, nga 1821 deri 1829, shkroi vepra popullore, duke i firmosur si Horas dë Sent-Obë ose L'or de rhoon nder te cilat veçohen: L'héritié de Bïrag (trashigimtari i Birag, 1821), viker des Ardennes (Famulltari i Ardennit, 1821), Argow le pirate (Argow pirati, 1824).

Ne 1822 Balzac u njoh me L'or de Bernit, nje grua e pjekur e cila i qendroi gjithnje prane deri ne diten e vdekjes se tij(1836). Asaj gruaje ai i kushtoi “Le lit de la vallée” (Zambaku ne lugine, 1835). Ne 1825 u be botues dhe tipograf. Ne te njejten kohe bleu gjithashtu nje fonderi por perpjekjet e tij për te bere tregti deshtuan dhe e futen ate ne borxhe .

Pereseri nje perpjekje për biznes, kete here ne Sardenje ku u perpoq te risillte ne pune minjerat e vjetra te argjendit dhe pervec kesaj provoi te tregtonte dru nga Polonia. Shpenzoi shuma marramendese për kohen, duke mobiluar shtepine me mobilie antike. Jeta e tij karakterizohet nga perpjekje te kota për tu pasuruar dhe për te qene nje njeri i suksesshem ne nje kohe shume te shkurter.

Për 20 vjet ai arriti te bente 90 krijime midis te cilave kishte romanca e tregime, te gjitha keto te bashkuara ne nje vepër te vetme me titull “La comédie humaine” (Kommedia njerezore) dhe te ndara ne Sèn dë la vi privé (Skena te jetes private), Sèn dë la vi dë provions, Skena te jetes ne province) Sèn dë la vi parizien (Skena te jetes pariziene). Behet fjale për nje analize te jetes shoqerore dhe private ne nje France ne zhvillim e siper, epoka e "monarkise borgjese" te Luigjit Filip.

E para është nje romance historike, Le Shuons (1829), për te cilen është frymezuar nga revolta e Vande-se; megjithate do te jene veprat e tjera te tij qe do ti sigurojne sukses dhe admirim nga ana e publikut. Nder te cilat mund te permendim: La po dë chagrë (Lekura e shegrenit, 1831), Evgjéni Grande (1833), Lë médsë dë shampanj (Mjeku i fshatit, 1833), Ilyzio perdy (Illusione te humbura, 1837-43), Splendër e mizer de kurtisan (1839-47).

Honore ishte frekuentues i rregullt i salloneve, dhe shume i apasionuar si pas jetes mondane ashtu dhe pas grave fisnike te oborreve te ndryshme, te cilat i pershtateshin me se miri snobismit te tij. Megjithese ishte vazhdimisht i persekutuar nga njerez te cileve u detyrohej para, Balzac për nje fare kohe arriti te realizonte endrren e tij për te qene njeri i pasur.

Kjo erdhi fale lidhjes dashurore me baroneshes polake Eva Hanska, me te cilen u martua pak kohe perpara se te vdiste. (dashuria me Eva Hanska ishte vetem nje “loje salloni" por nje gje te tille Balzac nuk e mori vesh kurre).

Ne 1834 Balzac pati idene qe te shkrinte te gjitha krijimet e tij ne nje vepër te vetme monumentale, nje afresk i vertete mbi shoqerine franceze te asaj kohe nga perandoria e pare deri ne monarkine e Korrikut, keshtu publikoi te famshmen Kommedia njerzore. Fillimisht vepra duhet te petmbante 150 romanza te ndara ne tre vija kryesore: Studim zakonesh, Studim filozofik e Studime analitike. Grupi i pare perbehej nga vepra te perfunduara prej kohesh dhe ishte i ndare ne 6 skena te cilat perfaqesonin jeten :private, provinces, parizizene, politike, ushtarake dhe fshatit.

Romanzat duhet te permbanin reth 2000 personazhe, sepse deshira e tij ishte te krijonte nje rrjet ngaterresash midis vellimeve te ndryshme. Vetem 2/3 e projektit u realizua. Episodet me te famshme jane: Xhaxha Gorio (1834-35), Evgjéni Grande (1833), Kusherira Betta (1846), Iluzione te humbura (1837-1843).

Ne 1937 realizoi “La vielle fille” qe u be romani i pare qe publikohej ne nje gazete. Ne 1838 Balzak u dallua për luften e tij për te drejten e autorit. Honor kishte nje vullnet shume te madh për te punuar megjithese shendeti kishte filluar te behej nje pengese e madh për te. Ne 1839 u be anetar i shoqerise se shkrimtareve dhe po ate vi tai u zgjodh kryetar i saj. Ne 1850, disa muaj pasi ishte martuar me baroneshen Hanska, Balzak u nda nga jeta. Dashuria e tij me aristokraten polake pasqyrohet me se miri ne leterkembimin midis tyre qe u publikua ne 1968 nen titullin “Lettre à madame Hanska.

Përfaqësuesi më i madh I realizmit në Europën perëndimore. Balzaku dominon gjithë shekullin e XIX.Gazetar, industrialist I munguar, krijues I afërsisht njëqind romaneve në 20 vjet, figurë brilante e njëshoqërie së cilës ai përfundon duke iu imponuar, Balzak përziehet me “fëmijën e shekullit” duke kontribuar në krijimin e një miti: një burrë aventurash dhe dëshirash në të njëjtën kohë edhe ëndërrimtar, I plagosur nga kontradiktat e jetës moderne. Në qoftë se Balzaku shpallte dy të vërtetat e tij, fronin dhe altarin, Hygo dallonte tek ai një shkrimtar revolucionar; ndërsa bashkëkohësit e tij e merrnin për realist, Bodler e përshëndet si një vizionar të mrekullueshëm. Vepra e tij përshkohet nga tensione dinamike dhe kritike. Ajo jeton: Është ky kompleksitet I pabesuesëm qe e bën Komedinë hyjnore një vepër madhore me përmasa botërore.

Një familje e ftohtë I ati I Balzakut, Bernard François Balssa, funksionar perandorak, bir I revolucionit francez,u martua në moshën pesëdhjetenjë vjeçare me një nëntëmbëdhjetë vjeçare: kjo histori e vërtetë mund të sherbente si pikë fillimi për një roman balzakian. Në fakt, Honore nuk do të pushojë së treguari për gratë e “keqmartuara”, për dramat e jetës private dhe për divorcet e shpeshta të çifteve. Një babai liberal, besimtar I idealeve progresiste të kohës, I përgjigjet një mama, që I do padyshim pak fëmijët e saj dhe që mbyllet në trishtimin e një jete të vetmuar. I mbyllur ne kolegjin e Vendom, Balzak ruan nga fëmijeria e tij kujtime të pakta, si motrat e tij– Laura, e lindur në 1800, dhe Lorenca,në 1802. Në vitin 1814, familja e tij shpërngulet në Paris, dhe Honore bëhet nxënës I liceut aktual të Charlemagne. Një fëmijë i jashtëligjshëm shndërrohet kështu ne autorin e “Fiziologjisë së martesës” ku do të thoshte se tradhëtia është përgjigjja e vetme e vuajtjeve të jetës bashkëshortore.

Fillimet e një shkrimtari Ishte dëshira e të atit që Honore të bëhej noter. Por me të mbaruar studimet për drejtësi, ai zgjedh të bëhet shkrimtar, vendos të jetë bir I veprave të tij. Në atë kohë I riu Balzak ishte I majtë dhe ishte vënë në dukje për materializmin e tij. Nga pamundësia ekonomike Balzaku merr me qira një papafingo në rrugën Lesdiguieres dhe I futet punës. Në fakt kjo eksperiencë rigjendet në disa nga romanet e tij. Në moshën 20 vjecare Balzaku njohu jetën e një studenti të varfër dhe një krijuesi në kërkim të identitetit të tij. Për t’ia dalë mbanë në letërsi në vitet 20 të shekullit XIX duhet të shkruaje drama, histori ose poezi. Balzaku shkruan nje dramë “Kromuell”. Një dështim I plotë. Për të jetuar ai fillon të publikojë disa romane të vogla anti romantike dhe satirike, nën pseudonime të ndryshme: Jean Louis, l'Héritière de Birague (1822). Pseudonimet e tij kanë një të përbashkët,ndikimin nga emrat e borgjezisë: Horace de Saint-Aubin, lord R'Hoone

: Jeta private dhe frymëzimi
Në jetën e tij private ngjarjet rrjedhin njëra pas tjetrës, dy motrat e tij martohen. Lorenca vdiq në 1825 e vetmuar pasi njohu nje ferr martesor. Përsa i përket Balzakut, ai u bë në 1822 i dashuri i Laura de Berni, që do ti qëndrojë afër për gjithçka, madje edhe për mbështetjen financiare në ndërmarrjet e tij të mëvonshme. Në qoftë se znj.Balzak ishte e para grua 30 vjeçare që ai takoi, znj.de Berni ishte modeli i të gjitha grave që rrethojnë botën e Balzakut, si znj.de Mortsof apo znj.de Barzheton( Iluzionet e humbura). Nga një endje midis jetës së tij private dhe shkrimtarit, Balzaku, gjithmonë I fshehur prapa pseudonimeve të tij, shkruan disa romane në të cilat merr rëndësi tema e dashurisë si “Kolonel Shabert”, ku merr formë romani balzakian, ku shfaqen ten

amon me tgjith din me bo copy / paste

xha gorio dhe evgjeni grande jan libra t`mrekullushem

Child In Time shkruajti:

amon me tgjith din me bo copy / paste

xha gorio dhe evgjeni grande jan libra t`mrekullushem

evgjenii me pelqen me verte shumm,ja kam nxjerr bojen atij libri :D

iluzione te humbura eshte libri me i papam i tij qe pritet te vleresohet edhe me cmime te tjera....balzaku eshte vertet nje figure qe i shkaktoi humbje realizimit si rryme dhe letersise boterore ne pergjithesi :D

"mjeku i fshatit"
vec pak nga kjo di un se e kam marr ne shkolle
nje pjese te shkeputur d.m.th

MJEKU I FSHATIT eshte pjese e komedise njerezore analogjike me komedine hyjnore te dantes.. :D

marshalla te morimn ne sysh i punoke zborin letersis

hot spicy shkruajti:

Honoré de Balzac lindi në Turs më 20 maj të 1799. Ne moshen 8 vjeçare mamaja e tij e dërgoi te studidonte ne oratorin e Vendôme, ku për 6 vjet studioi shume lende, por gjithashtu duke nxjerre ne pah talentin e tij ne letersi. Studioi ne kolegjin Tours e me pas Paris, ku u trasferua se bashku me familien. U regjistrua ne fakultetin e jurisprudences, dhe ne te njejten kohe punonte ne nje zyre noterie. Ne moshen 20 vjecare zbuloi dhuntine e tij për te shkruajtur.

Ne nje dhome te vogel ne lagjen Bastija, i vetem ose ne bashkepunim me Auguste Le Poitevin, nje botues kommercial, nga 1821 deri 1829, shkroi vepra popullore, duke i firmosur si Horas dë Sent-Obë ose L'or de rhoon nder te cilat veçohen: L'héritié de Bïrag (trashigimtari i Birag, 1821), viker des Ardennes (Famulltari i Ardennit, 1821), Argow le pirate (Argow pirati, 1824).

Ne 1822 Balzac u njoh me L'or de Bernit, nje grua e pjekur e cila i qendroi gjithnje prane deri ne diten e vdekjes se tij(1836). Asaj gruaje ai i kushtoi “Le lit de la vallée” (Zambaku ne lugine, 1835). Ne 1825 u be botues dhe tipograf. Ne te njejten kohe bleu gjithashtu nje fonderi por perpjekjet e tij për te bere tregti deshtuan dhe e futen ate ne borxhe .

Pereseri nje perpjekje për biznes, kete here ne Sardenje ku u perpoq te risillte ne pune minjerat e vjetra te argjendit dhe pervec kesaj provoi te tregtonte dru nga Polonia. Shpenzoi shuma marramendese për kohen, duke mobiluar shtepine me mobilie antike. Jeta e tij karakterizohet nga perpjekje te kota për tu pasuruar dhe për te qene nje njeri i suksesshem ne nje kohe shume te shkurter.

Për 20 vjet ai arriti te bente 90 krijime midis te cilave kishte romanca e tregime, te gjitha keto te bashkuara ne nje vepër te vetme me titull “La comédie humaine” (Kommedia njerezore) dhe te ndara ne Sèn dë la vi privé (Skena te jetes private), Sèn dë la vi dë provions, Skena te jetes ne province) Sèn dë la vi parizien (Skena te jetes pariziene). Behet fjale për nje analize te jetes shoqerore dhe private ne nje France ne zhvillim e siper, epoka e "monarkise borgjese" te Luigjit Filip.

E para është nje romance historike, Le Shuons (1829), për te cilen është frymezuar nga revolta e Vande-se; megjithate do te jene veprat e tjera te tij qe do ti sigurojne sukses dhe admirim nga ana e publikut. Nder te cilat mund te permendim: La po dë chagrë (Lekura e shegrenit, 1831), Evgjéni Grande (1833), Lë médsë dë shampanj (Mjeku i fshatit, 1833), Ilyzio perdy (Illusione te humbura, 1837-43), Splendër e mizer de kurtisan (1839-47).

Honore ishte frekuentues i rregullt i salloneve, dhe shume i apasionuar si pas jetes mondane ashtu dhe pas grave fisnike te oborreve te ndryshme, te cilat i pershtateshin me se miri snobismit te tij. Megjithese ishte vazhdimisht i persekutuar nga njerez te cileve u detyrohej para, Balzac për nje fare kohe arriti te realizonte endrren e tij për te qene njeri i pasur.

Kjo erdhi fale lidhjes dashurore me baroneshes polake Eva Hanska, me te cilen u martua pak kohe perpara se te vdiste. (dashuria me Eva Hanska ishte vetem nje “loje salloni" por nje gje te tille Balzac nuk e mori vesh kurre).

Ne 1834 Balzac pati idene qe te shkrinte te gjitha krijimet e tij ne nje vepër te vetme monumentale, nje afresk i vertete mbi shoqerine franceze te asaj kohe nga perandoria e pare deri ne monarkine e Korrikut, keshtu publikoi te famshmen Kommedia njerzore. Fillimisht vepra duhet te petmbante 150 romanza te ndara ne tre vija kryesore: Studim zakonesh, Studim filozofik e Studime analitike. Grupi i pare perbehej nga vepra te perfunduara prej kohesh dhe ishte i ndare ne 6 skena te cilat perfaqesonin jeten :private, provinces, parizizene, politike, ushtarake dhe fshatit.

Romanzat duhet te permbanin reth 2000 personazhe, sepse deshira e tij ishte te krijonte nje rrjet ngaterresash midis vellimeve te ndryshme. Vetem 2/3 e projektit u realizua. Episodet me te famshme jane: Xhaxha Gorio (1834-35), Evgjéni Grande (1833), Kusherira Betta (1846), Iluzione te humbura (1837-1843).

Ne 1937 realizoi “La vielle fille” qe u be romani i pare qe publikohej ne nje gazete. Ne 1838 Balzak u dallua për luften e tij për te drejten e autorit. Honor kishte nje vullnet shume te madh për te punuar megjithese shendeti kishte filluar te behej nje pengese e madh për te. Ne 1839 u be anetar i shoqerise se shkrimtareve dhe po ate vi tai u zgjodh kryetar i saj. Ne 1850, disa muaj pasi ishte martuar me baroneshen Hanska, Balzak u nda nga jeta. Dashuria e tij me aristokraten polake pasqyrohet me se miri ne leterkembimin midis tyre qe u publikua ne 1968 nen titullin “Lettre à madame Hanska.

Përfaqësuesi më i madh I realizmit në Europën perëndimore. Balzaku dominon gjithë shekullin e XIX.Gazetar, industrialist I munguar, krijues I afërsisht njëqind romaneve në 20 vjet, figurë brilante e njëshoqërie së cilës ai përfundon duke iu imponuar, Balzak përziehet me “fëmijën e shekullit” duke kontribuar në krijimin e një miti: një burrë aventurash dhe dëshirash në të njëjtën kohë edhe ëndërrimtar, I plagosur nga kontradiktat e jetës moderne. Në qoftë se Balzaku shpallte dy të vërtetat e tij, fronin dhe altarin, Hygo dallonte tek ai një shkrimtar revolucionar; ndërsa bashkëkohësit e tij e merrnin për realist, Bodler e përshëndet si një vizionar të mrekullueshëm. Vepra e tij përshkohet nga tensione dinamike dhe kritike. Ajo jeton: Është ky kompleksitet I pabesuesëm qe e bën Komedinë hyjnore një vepër madhore me përmasa botërore.

Një familje e ftohtë I ati I Balzakut, Bernard François Balssa, funksionar perandorak, bir I revolucionit francez,u martua në moshën pesëdhjetenjë vjeçare me një nëntëmbëdhjetë vjeçare: kjo histori e vërtetë mund të sherbente si pikë fillimi për një roman balzakian. Në fakt, Honore nuk do të pushojë së treguari për gratë e “keqmartuara”, për dramat e jetës private dhe për divorcet e shpeshta të çifteve. Një babai liberal, besimtar I idealeve progresiste të kohës, I përgjigjet një mama, që I do padyshim pak fëmijët e saj dhe që mbyllet në trishtimin e një jete të vetmuar. I mbyllur ne kolegjin e Vendom, Balzak ruan nga fëmijeria e tij kujtime të pakta, si motrat e tij– Laura, e lindur në 1800, dhe Lorenca,në 1802. Në vitin 1814, familja e tij shpërngulet në Paris, dhe Honore bëhet nxënës I liceut aktual të Charlemagne. Një fëmijë i jashtëligjshëm shndërrohet kështu ne autorin e “Fiziologjisë së martesës” ku do të thoshte se tradhëtia është përgjigjja e vetme e vuajtjeve të jetës bashkëshortore.

Fillimet e një shkrimtari Ishte dëshira e të atit që Honore të bëhej noter. Por me të mbaruar studimet për drejtësi, ai zgjedh të bëhet shkrimtar, vendos të jetë bir I veprave të tij. Në atë kohë I riu Balzak ishte I majtë dhe ishte vënë në dukje për materializmin e tij. Nga pamundësia ekonomike Balzaku merr me qira një papafingo në rrugën Lesdiguieres dhe I futet punës. Në fakt kjo eksperiencë rigjendet në disa nga romanet e tij. Në moshën 20 vjecare Balzaku njohu jetën e një studenti të varfër dhe një krijuesi në kërkim të identitetit të tij. Për t’ia dalë mbanë në letërsi në vitet 20 të shekullit XIX duhet të shkruaje drama, histori ose poezi. Balzaku shkruan nje dramë “Kromuell”. Një dështim I plotë. Për të jetuar ai fillon të publikojë disa romane të vogla anti romantike dhe satirike, nën pseudonime të ndryshme: Jean Louis, l'Héritière de Birague (1822). Pseudonimet e tij kanë një të përbashkët,ndikimin nga emrat e borgjezisë: Horace de Saint-Aubin, lord R'Hoone

TE GJITHE DINE TE BEJNE COPY PASTE

Blue Paradise shkruajti:

Child In Time shkruajti:

amon me tgjith din me bo copy / paste

xha gorio dhe evgjeni grande jan libra t`mrekullushem

evgjenii me pelqen me verte shumm,ja kam nxjerr bojen atij libri :D

DHE MU MPELQEU SHUM KUR E LEXOVA, NFILLIM SPO E SHTYJA DOT,PASTAJ SDOJA TE MBARONTE.
IHTE KAQ REAL, DHE SA KEQ MKA ARDH PER PLAKUN GORIO MIIIII

sa per romanin EVGJENI GRANDE qe jeni duke e studiuar ne letersi them qe eshte edhe me i arritur sesa xha gorioi...prek kaq thelle plaget nje shoqerie kaotike qe dashuron dhe shkaterron cdo gje per para...shembulli tipik protagonistja e romanit

hot spicy shkruajti:

sa per romanin EVGJENI GRANDE qe jeni duke e studiuar ne letersi them qe eshte edhe me i arritur sesa xha gorioi...prek kaq thelle plaget nje shoqerie kaotike qe dashuron dhe shkaterron cdo gje per para...shembulli tipik protagonistja e romanit

por te vjen ne maj te hundes kur zhvillohet nga Eda

hot spicy shkruajti:

sa per romanin EVGJENI GRANDE qe jeni duke e studiuar ne letersi them qe eshte edhe me i arritur sesa xha gorioi...prek kaq thelle plaget nje shoqerie kaotike qe dashuron dhe shkaterron cdo gje per para...shembulli tipik protagonistja e romanit

jo e ke gabime per personazhin kryesor..se ke kuptuar ...

ne fakt jam shprehur pak si gabim..ajo dashuron dhe bie pre e urdherave te babit duke shkaterruar kshu gjithcka qe do...